شعر عاشقانه

با عشق می شود به خدا رسید از همین خیابان با همین خنکای شبانگاهی که از سمت پاییز می وزد. با عشق می

شود گفت سلام، حال کسی را پرسید، به گلهای باغچه آب داد و اصلاً نگران نبود. این عشق از کجا آمده که معجزه

می کند. بوی سیب می دهد و عطر گل محمدی. یک جور اعتماد به تمام کائنات. انگار همه عاشقانه ها هم صدا

شده اند تا ضربان قلب تو را تنظیم کنند و لرزش دست و دل مرا. با عشق می شود در شب میلاد آسمان، قرص

کامل ماه را به فنجان چای مهمان کرد. من عاشقم. تو خود عشقی. پس بی دلیل نیست که امشب می شود به

خدا رسید.

ازدست مردم روزگار دلگیرم.........

هوایم همان هوای باتوبودن است..........

خلاصم کن از بی تو بودن های بی فایده............

میدونم حق با شماس من دیگه خیلی بد شدم

آخه خیلی چیزا از خیلی کسا بلد شدم

واسه اینه که دیگه غزل نمی گم

دیگه از کندوی پر عسل نمیگم

غصه هام بزرگ شدن، دیگه براشون

قصه از شهر اتل متل نمیگم

خیلی سخته ببینی آینه نشونت نمیده

یه نفس، همنفست حتی امونت نمیده

واسه اینه که دیگه لبامو دوختم

دلمو چوب حراج زدم فروختم

یه روزی گوله آتیش بودم


اما خودمم توی همون آتیشا سوختم

خیلی تلخه ولی این تلخی رو من خیلی چشیدم

خیلی وقتا خودمو تو چشمای آینه ندیدم

واسه اینه که مث همیشه نیستم

دیگه اون آدم جنس شیشه نیستم

یه کس دیگه شدم اما هنوزم به خدا

تیشه به جون ریشه نیستم

خدایا، تنهایی هایم را باهوای باتوبودن پرخواهم کرد...........

زمینیان لیاقت تنهایی هایم راندارند..........

تنهاباتوبودن رادوست دارم...................

عاشقتم خدا جونم...............................................

**** الهم عجل الولیک الفرج................

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: