شعر عاشقانه

که همیشه هر روز هر ساعت و هر شب میگیرد

دلم ......آّ ه دلم چقدر هوای باران کرده امشب

چقدر غمگینم و چقدر تنها

و چه احساس تلخ سر در گمی میکند این دلم

چقدر دلم تنگ شده

برای یک نفر کسی از دیار مهربانی ها

و تیست هیچ کس حتی یک نفر

که حتی از کگنار دیار مهربانی عبور کرده باشد

و قدری بوی مهر بدهد

نیست نه      نه مهری و نه مهربانی ونه عاطفه ی

به قولی ..........اینجا قحطیه عاطفه است

اینجا تا دلت بخواهد دلتنگی میفروشند

و دلتنگی هر روز حبه حراج میرود

و مهربانی ها نایاب اند نیست گران است

حرف من را هیچ کس نفهمید میدانم

و چه تلخ است دلت بگیرد

وتلخ تر از آن کسی نباشد قدری لحظه ی اندکی نه بیش تر

با او حرف بزنم قدری با او درد دل کنم نه فرق ندارد

که چه کس فقط کسی که وقتی از دردت گفتی به تو نخندد

اندکی نه بیشتر درکت کند گوش دهد الکی سر تکان ندهد که بله

میفهمم چه میگویی اما نفهمد

کسی باشد که درک کند احساس تلخ تنها نشستن و درد داشتن

را بفهمد خیره شدن بادرد پای این مانیتور لعنتی یعنی چه

بفهمد انگشتی که دارد تایپ میکند این نوشته های پر درد را

چه حس تلخ تنهایی دارد

چه قدر تنهایی دشوار است و چه تلخ است احساس کنی دلت هنوز گرفته

وقتی به مانیتو نگاه میکنی و تایپ میکنی از حرف دلت و میبینی چه نوشته های درهمی

و میگویی آیا کسی هست که نخندد و نگوید هیییییی........این دیووانه را ببین چقدر چرت

وپرت نوشته آه هنوز هم دلم تنگ است برای کنار کسی بودن کسی از جنس مهربانی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: