شعر عاشقانه

تو ای شاهی که سر ها خاک راهت

دل مستان خمار یک نگاهت

شهنشاهی و نامت بهترین است

و عشقت بر دلم همچون نگین است

خدا را شکر مولایم علی شد

چرا که راه او راه نبی شد

الهی کن نظر تا عشق گویم

نفس ده عشق را با عشق گویم

دوباره از می نامش شدم مست

چه خوش گفتند تا بوده همین است

همین است و همین است و جز این نیست

کسی جز او امیرالمومنین نیست **

***

بگویم این سخن با اهل بدعت

بر اهل کینه و هتاک حرمت

امیرالمومنین تنها علی است

به فرمان خداوند او ولی است

غدیر خم شما را یاد رفته

سخن های نبی بر باد رفته

شما گویید مقصود پیمبر

در آن جمع کثیر روی منبر

فقط این بوده که گوید به مردم

علی در نزد من بهتر ز مردم ؟! *

علی اسطوره ی یکتا پرستی

علی دروازه ی اسرار هستی

علی سرمشق شب های دلیران

علی بابای طفل کنج ویران

علی مرد خطر مرد دیانت

علی را داده حق بهر شفاعت

علی تصویری از حق شد وجودش

و نامفهوم عدالت در نبودش

علی یعنی امامت در رکوعش

که آیه زد خداوند از وقوعش

علی قرآن حق را ناطقش شد

خدایی شاهکار خالقش شد

علی یعنی نبوت را ادامه

همانی که گذاشت پا به شانه

علی بالا تر از بالاترین ها

علی استاد جبریل امین ها *

به روی درب جنت این نوشتند

محبان علی اهل بهشتند

هر آن کس که علی را کرده باور

رضایت دارد از او حی داور

ولی هر کس که با حیدر به جنگ است

نوشتن از برایش عین ننگ است

***

سخن در وصف آقا بی شمار است

و اهل دل برایش جان نثار است

کنم مخلص کلامم بهر مولا

اگر خواهی سعادت در دو دنیا

سعادت منحصر در حب مولاست

فقط کافیست گویی حیدر آقاست

* اشتباهات قافیه ای، کاملا نشئت گرفته از نا توانی اینجانب بوده.

** تضمینی از استاد غلام رضا سازگار

التماس دعا ...

به تاریخ هجدهم شهریور ماه نود و سه

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: