شعر عاشقانه

                                                          تا دهد ساقی به دستم جام های بیشمار

یک نفر با یک پیاله  دیگری  با  چشم  ناز;

                                                          آمدند  اما   تو  بودی   باز   در   دل  بی قرار

من ز رویای شبی با تو شدن آشفته حال

                                                         جام های  می  زدم  با یاد  آن  خوش روزگار

صاحبی آمد به دستش کاسه ای بود از الست

                                                         یکسره   نوشیدم   آنرا   تا   بگیرم   بوی   یار

چون که گشتم مست و از شهدش سراپا بی خیال

                                                         شاهدی  آمد  به  پیشم  تا  شود  بر  من  نگار

خوش قد و بالا و زیبا چون نصیبی از بهشت

                                                          گفت :  ای  زیبا !  به  من  رویای  بیداری بیار

خورده از جام الست گفتم نه این ره اشتباست   

                                                         بود بر  من سایه ای  از  تو  به  هر چشم خمار

عاقلان  یکسر  مرا  دیوانه  می انگاشتند

                                                         کوتهان  گفتند  که  ;  دارم   اداهایی  به  کار

زهر خندی بر لبم آمد ز این اندیشه ها

                                                         لب گشودم  گفتم این  مجمل بدانها  صد هزار

صوفیانه از غم و اندوه نوشید آن الست

                                                        آنکه او می خواهد از دل ,نیست اینجا این دیار

جمله خاموشی گرفتند از همان دم تا کنون

                                                        در دلم خوش گشته ام از این سکوت بی فرار

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: