شعر عاشقانه

هوالله

” اَلّلهُمَّ اِنّی اَسئَلُکَ خَیرَ ما سَئَلَکَ مِنهُ عِبادُکَ الصّالِحُون وَ اَعوُذُ بِکَ مِمَّا استَعاذَ مِنهُ عِبادُکَ الصّالِحوُن “

عده ای اطراف امام صادق (علیه السلام) نشسته بودند و قرآن می خواندند . قاری خواند : ” وَ الشَّمسِ وَ ضُحها … ” مولایمان فرمودند : خورشید ، محمد است که دین را برای مردم روشن کرد . قاری خواند : ” وَ القَمَرِ اِذا تَلها … ” حضرت عرضه داشتند : ماه ، علی است بعد پیغمبر . قاری ادامه داد : ” وَ النَّهارِ اِذا جَلّها … ” آقا فرمودند : روز ، مهدی است که تاریکی های ظلم را مانند پرده می درد .

۱۵۰ تیم استهلال ماه شوال مشغول به کار شدند تا با رویت آن مردم را از عید فطر با خبر سازند تا مبادا روزه آنان دچار اشکال شود و خبرگزاری ها اعلام کردند که جمعه ۱۹/۶/۱۳۸۹ به وقت جمهوری اسلامی ایران عید فطر و اول ماه شوال سال ۱۴۳۱ هجری قمری است . اما نمی دانم غفلت از ماست یا این هیاهوی روزگار است که ما را از ماه شب چهارده جدا کرده است . انگار فراموش کرده ایم که به یمن وجود اوست که روزی داده می شویم و به سبب وجود اوست که زمین و آسمان جای خوش کرده اند . ما که فراموش کار نبوده ایم ؟! پس ما را چه شده است که او را از خاطر برده ایم ؟ یعنی سیصد و سیزده نفر هنوز نتوانسته اند مرید آن مراد شوند ؟ چشم گنه کارم که او را نمی بیند . گوشم که هر چیزی را می شنود جز صدای دلربای او را . بینی غبار گرفته ام که عطر او را استشمام نمی کند . لبهایم که او را برای خود صدا می زند .  پس انتظار چه چیزی را دارم ؟! مردم ! ما فراموش کرده ایم … باور کنید ، باور . ما از او غافلیم و او یار ماست . او پدری مهربان است و انیس و همدمی همیشگی ! پس چرا من با همه درد و دل میکنم اما با او نه ؟ چرا همه محرم اسرار من اند اما او نه ؟ چرا دست جلوی هر ناکسی دراز میکنم اما دست به دامن او نمی شوم ؟ علامه مجلسی ، بحارالانوار ، جلد پنجاه و سه ، صفحه سیصد و دو : امام زمان ، در آن هنگام که در سرداب مقدس بودند ، اشک هایشان جاری بر گونه ، ندا سر می دهند : ” بارالها ! شیعیان ما از شعاع خورشید ما گرما گرفته اند . با پرتو آفتاب ما دیده گشوده اند و از باقی طینت ما سرشته اند . در شب ظلمانی ذنوب به اتکای نور ما و امید به برآمدن ما سرگردانند . معبودا ! عصیانشان اگر میان تو و آنهاست ، دیدگان بخشش بر هم گذار و اگر میان مردمان و آنهاست ، از آنچه نیکی در کفه ماست ، راضیشان فرما ! مقصودا ! مقصد آنان را فردوس قرار ده و با آتش دوزخ دشمن شادشان مپسند . ” آری دوست من ! ما زیر نو ماه هستیم ولی دیدگانمان آن را بینا نیست . اما بدان که روزی در برگه های تقویم خواهند نگاشت :

تعطیل رسمی – روز ظهور حضرت مهدی (ع)

مشهد مقدس ۲۰/۶/۱۳۸۹

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: