شعر عاشقانه

هوالله

نبض قلبم در فراقت بیقراری می کند        در هوای دیدنت لحظه شماری میکند

" ولایه علی بن ابیطالب حصنی فمن دخل فی حصنی امن من عذابی

بشرطها و شروطها و انا من شروطها "

چه ثانیه هائی است ثانیه های روزگار و چه لحظاتی است لحظه های وصال یار ! روزگار می گذرانی تا به معشوق رسی و حالا که در سایه سار اوئی زبانت الکن می شود و فقط دوست داری با گنه کار چشمانت به جمال جانفزای روی جانانت خیره شوی ! آنگاه که فیروزه ای در شهر نیشابور سکنی گزیده است ! براستی که "  فیروزه نیشابور " رنگ و جلای خود را از زیبا چشمان فرزند رسول خدا حضرت علی بن موسی الرضا (ع) گرفته است ! خوشا به حالت ای سلمانی نیشابور ! آنگاه که قدوم حضرت ماه بر دکان تو گذاشته شد ! خوشا به حال شما ای قیچی و شانه که بر محاسن و سر و روی امامتان کشیده می شدید ! گوارایتان باد ! مرد آرام آرام سر و روی امام رضایش را پیرایش کرد و گرد سفر را سرمه چشم خود کشید . آنگاه امام فرمودند : هر آنچه دوست داری باز گو تا برای تو فراهم آوریم . چون ما اهل بیت بر کسی بدهکار نمی شویم ! چه آرزوئی ؟! به راستی در پیشگاه امام مهربانی و خواسته ؟! آقا روی شما دیدن و با شما بودن مرا بس است ! درخواست ؟! امام فرمودند : دوست داری این سنگ سلمانیت طلا شود ؟ مرد چه می توانست بگوید ؟ اشاره و نیم نگاه امام دل سنگ را ربود و طاقت از کف داد و طلای ناب شد ! به گمانم آنجا بود که دل شاعر هم لرزید و گفت : آنا که خاک را به نظر کیمیا کنند ... اما مرد آرایشگر گفت : من یک خواهش دارم ! امام فرمودند : با کمال میل بگو ! گفت : دوست دارم کرم فرمائید و لحظه احتضار بر بالین من وارد شوید و مرا دستگیری کنید ... امام رئوف با کمال میل قبول کردند و مغازه مرد آرایشگر را ترک کردند . گذشت روز و هفته و ماه و سالی تا اینکه روزی امام در دربار مامون حضور داشتند . ناگاه صدای امام بلند شد که فرمودند : لبیک ... لبیک ... لبیک ... و از میان دیدگان غائب شدند . دقیقه و چشم ها در انتظار امام بودند که امام بازگشتند . حاضران متعجب ! که یابن رسول الله به کجا تشریف فرما شدید ؟ فرمودند : مرد سلمانی نیشابور لحظه وداعش فرا رسیده بود و چشم انتظار ما بود ! من هم به دیدارش رفتم و یاریش کردم !

یا امام رضا ! ای آقای مهربونی ها ! میدونیم گناه کاریم و میدونیم که اشتباه و خطا داریم ! اما میدونیم هم که شما با نگاهتون خاک رو طلا می کنید و با اشاره ای جواب زائراتون رو میدین ! هر دفعه میام مشهد و توبه می کنم و پاک میشم ! اما دوباره بر می گردم و غرق تباهی و سیاهی میشم ! هر دفعه میام و قول میدم که خوب باشم اما ... آقا من که به سیاه بودن نامه اعمال خودم شک ندارم ! اما به بزرگواری شما هم شک ندارم ! خوبیم و بدیم اما پای شما اسممون رو نوشتن ! دریابید ما رو ! دست خالیمون نذارید ! ما رو دوباره به پابوسی بارگاه خوشگلتون راه بدید ! دست مارو ول نکنید !

به امید خاکساری حضرت از ورودی باب الرضا (ع)

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: