شعر عاشقانه

من اینقدر عاشقت بودم که به عشقم وفا کردم
اگرچه با عشق بی‌حدم به عشق خود جفا کردم
من در تعریف دوست داشتن هم شاید خطا کردم
ولی خوشحال از اینم که به عشق خود وفا کردم
هزاران بار شکستن را تحمل کردم و بازم
پشیمون نیستم از عشقی که بسته بال پروازم
هنوزم میگذره عمر و فقط نومیدم از تقدیر
تنم زخمیه شلاق شکنجه‌های بی‌تأثیر
تو را در خود نیالودم دمی راحت نیاسودم
تو را در درد تنهایی فقط گهگاه دوا بودم
همان دم که کسی پیشت نمیموند من خدا بودم
به وقت عیش و مستیهات من عاشق کجا بودم
تنها بودم ولی هر جا مث سایه باهات بودم
تو با اون قلب سنگ اما من عاشق فدات بودم

تو را در خود نیالودم دمی راحت نیاسودم
تو را در درد تنهایی فقط گهگاه دوا بودم
همان دم که کسی پیشت نمیموند من خدا بودم
به وقت عیش و مستیهات من عاشق کجا بودم
تنها بودم ولی هر جا مث سایه باهات بودم
تو با اون قلب سنگ اما من عاشق فدات بودم

تو را در خود نیالودم دمی راحت نیاسودم
تو را در درد تنهایی فقط گهگاه دوا بودم
همان دم که کسی پیشت نمیموند من خدا بودم
به وقت عیش و مستیهات من عاشق کجا بودم
تنها بودم ولی هر جا مث سایه باهات بودم
تو با اون قلب سنگ اما من عاشق فدات بودم

من عاشق فدات بودم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: